NRG Battle: Formic acid, the fuel of the futureOp 24 mei vertrok een delegatie studiereis deelnemers naar Delft voor de NRG Battle. Niet alleen om nog wat te netwerken en sponsoren over de streep te trekken, maar voornamelijk ook voor de teambuilding. En zo zaten we op deze warme dag om half 7 's avonds, met een pilsje in de hand, in de trein om te strijden voor de titel! Na een lange reis, Delft is dan toch wel even aan de andere kant van ons kikkerlandje, kwamen we aan op onze bestemming. Nadat we onze bagage hadden achtergelaten in het hostel gingen we even genieten op een terras. Na een speurtocht vonden we dan uiteindelijk toch een toko in Delft waar fatsoenlijk bier werd getapt. Om er voor te zorgen dat we de volgende dag bij de NRG Battle in optimale staat konden brainstormen, vloeide bier tot een uur of drie naar binnen. De volgende ochtend werd de invasie van UT-studenten naar de aula van de TU Delft ingezet. Na de opening werden we opgedeeld in onze teams om te komen met briljante ideeën. Het creatief gerstenat van de avond ervoor had gelijk effect. Gelukkig was er op de TU genoeg water aanwezig, zodat we na een stroef begin dan toch volledig los te konden gaan met het brainstormen. Onze deelnemers waren verdeeld over 5 cases. De eerste 10 deelnemers werden verdeeld over de twee TenneT-teams. Hun case was om een overlay-grid te bedenken waarmee duurzame windenergie getransporteerd kan worden naar stuwmeren voor opslag van deze energie. Drie andere deelnemers mochten hun brein breken over de case van Alliander waarbij een oplossing moest worden gevonden voor om in ieder huis een energiebuffer op te bouwen. Laurie werd in een ander team ingedeeld waar ook zij voor Alliander mocht brainstormen. Maarten moch als laatste werken aan een mobiel laadstation voor elektrische auto's bij de Siemens case. Het eerste TenneT-team kwam er na een tijdje achter dat kabels leggen door de rivieren niet genoeg capaciteit zou opleveren. Ook met het leggen van kabels door pijpleidingen zouden ze er niet komen. De uitdaging in de case zit hem met name in het voorkomen van het NIMBY-probleem (Not In My BackYard). Mensen staan niet te springen om een hoogspanningskabel door de omgeving waar ze wonen. De oplossing moest daarmee niet alleen haalbaar zijn, maar ook geaccepteerd kunnen worden door het volk. Om deze reden bleven we bij de pijpleidingen. Als elektrotechnici kwamen wij daarbij tot een voor ons onconventionele oplossing: hergebruik van de huidige infrastructuur aan leidingen en tankers voor het vervoer van energiedragende vloeistoffen of gassen. Nu restte ons enkel nog de vraag of we amoniakgas of mierenzuur zouden gebruiken. Na een interne battle kwam mierenzuur uit de bus als beste optie voor ons idee. De elektrische energie van de windmolens kan dan aan land worden omgezet naar waterstof en vervolgens mierenzuur. Dit mierenzuur kan dan worden opgeslagen en worden gebruikt voor brandstofcellen. Uiteindelijk zou ieder huishouden zijn eigen brandstofcel kunnen krijgen, aangesloten op de huidige gasleiding. Oftewel, formic acid (mierenzuur) is the fuel of the future! Na het eten stonden de pitches op het programma. Slechts 3 minuten de tijd zouden we hebben om de jury te overtuigen van onze ideeën. Nadat alle 15 teams hun pitch hadden afgerond voor de kritische jury, ging deze laatste in beraad. Uiteindelijk zouden 5 teams doorgaan naar de finale in Groningen in november. Bij de eerste 4 finalisten zaten al 4 studiereisleden. En toen werd de winnaar van de dag bekend gemaakt: TenneT team 1! Ja, dat waren wij dus met ons mierenzuur verhaal. En zo wonnen een stel boeren uut 't oosten met hun creativiteit de NRG Battle in Delft. En zo hadden we als team een zeer geslaagde dag in Delft en konden we onze trofee meenemen naar Enschede! |