Vandaag is het zondag 23 september. De cantus was net afgelopen, en het was al twaalf uur geweest. Desondanks dachten Joris en ik nog even in de buurt te kijken. Maarten had ons een tip gegeven over een club dichtbij ons hostel genaamd de "Honey Hive", volgens hem liepen er heel veel mooie dames naar binnen, dus tijd om een kijkje te nemen. Binnengekomen werden we bijna meteen naar een tafeltje gewenkt om gratis drank te krijgen. Het was dan ook een volledig Chinese club en Westerlingen waren waarschijnlijk een bezienswaardigheid. Het was dan ook dat ik binnen een mum van tijd door de zangeres op het podium werd getrokken. Nadat het podium was vrijgegeven kwamen Bart en Ingo ook nog even een kijkje nemen. Bart werd meteen door een meisje gezien als danspaal. En uiteraard was ook in deze club een automatische papieren handdoekjesdispenser (een chinees die handdoekjes aangeeft).
In de ochtend de dagelijkse routine om weer eens noodles of dumplings op de hoek te halen ging weer van start. Daarna was tijd om afscheid te nemen van Shenzhen en in een klein busje gepropt te worden. Vervolgens kwam de charmante hotelmedewerkster Vicky om ons gedag te zeggen en nog een foto van ons in een klein busje te maken. Rond een uur of negen vertrokken we vanaf het hotel richting de ferryterminal.
Na drie kwartier kwamen we aan bij de ferry. De kaartjes waren van te voren niet geboekt, dus op goed geluk probeerden we kaartjes te kopen. Uiteindelijk bleek dit geen probleem te zijn. Nu was het tijd om door de douane en security te gaan. Dit is het punt dat we China mainland officieel hebben verlaten. Na een uurtje op de boot zijn kwamen we aan in Hong Kong, en gingen we voor de zoveelste keer departure cards invullen.
Na een kort metroritje kwamen we aan in het midden van Kowloon, het eerste wat opviel was de toch wel zeer drukke straat waar we doorheen liepen. Het zoeken van het hostel bleek toch wel erg lastig, deze was ergens verstopt tussen de shops waar je allerlei elektronica kon kopen. De incheckbalie zat op de veertiende verdieping. Na het inchecken kregen we onze kamers te zien. Deze kamers waren toch wel erg klein voor vier personen, en sommige mensen moesten met twee personen in een anderhalf persoons bed slapen. Daarom was ook besloten om wat kamers bij te boeken om de last wat te verdelen. Na het inchecken was het al weer tijd voor lunch en daarna een tour. Dus het was weer even tijd om naar de lokale lunchtent te gaan.
In de middag stond een geregelde tour geplant, we werden opgehaald in een luxe bus en gingen op weg naar Victoria Peak waar je een prachtig uitzicht had op Hong Kong. Aangekomen op Victoria Peak hadden we een half uurtje om rond te struinen. Vervolgens vertrokken we na de kust om een strand te zien en een soort tempel met allerlei religieuze dingen, zoals boedda beelden en schildpadden in een put waar je muntjes in kon gooien. Er was zelfs een brug waar je drie dagen langer leefde als je er overheen liep. Na een tijdje rondlopen en van het uitzicht op wat eilanden te hebben genoten was het weer tijd om te vertrekken na het volgende punt. Het laatste punt van de tour was de boulevard in Victoria harbour om de stad te zien terwijl het duister intrede, en de lampen aangingen.
Tijdens het avondeten werden we vergezeld door een vriend van Hugo. Het was vrij standaard Chinees eten. Uiteindelijk was het natuurlijk weer tijd voor een weddenschap. Of anders gezegd een beloning voor de persoon die een gelatineblok kon oppakken met z'n eetstokjes. Uiteraard was de eerste poging voor de Chinezen aan tafel om te proberen. Helaas waren ze niet in staat om de beloning op te strijken. Nadat wat andere spockers het geprobeerd hadden was de beloning voor Maarten die toch aardig dat ding nog kon oppakken. Nog even ter aanvulling, de manier waarop locals dit eten is gewoon een stokje in het blok te steken.
Na het eten waren nog wat mensen naar een barretje gegaan. De rest besloot om toch maar eens een keer rust te nemen.
Robert Grootjans