Het vissersdorp en de Vue BarVandaag is het zondag 16 september. Deze dag begon voor mij net zoals alle dagen deze studiereis om 12 uur 's nachts. Liep tot een uurtje of 5 door en hernieuwde zich zo rond half 8. In deze eerste 5 uur heb ik met Freek, Robert en Maarten als eerste een expat-bar 'Brown Sugar' bezocht. Het was een erg gezellige, doch dure (naar Nederlandse begrippen) plek en het duurde dan ook niet lang voordat we ons met het gezelschap begonnen te mengen. Hoe gezellig ook, het sloot al rond 1:10. Ik zat juist met wat mensen te praten om te vragen waar het gezellig zou zijn. Tegelijkertijd was de rest verwikkeld in een gelijk gesprek. We kregen hetzelfde antwoord: "The Appartment". Dat moest dan ook maar eens uitgezocht worden en we bevonden ons al snel in een taxi naar deze beruchte plek. Twee whiskey en een snack, in de vorm van barbecue stokjes buiten de tent, later bevonden wij ons weer in de taxi naar het SSAW hotel alwaar Maarten en ik rond een uur of 5 de slaap vatten. Minder dan drie uur later werd ik wakker nadat er een heel crescendo aan wekkers af ging aan de andere kant van de kamer. Toch was het 't kleine piepje van mijn eigen wekker waardoor ik wakker schrok. Ik riep Maarten dat 'ie wakker moest worden en ging douchen. Terwijl ik onder de douche stond, werd er aangebeld. Mensen voor de deur, harde deurbel, Maarten doet wel open... Of toch niet. Maarten zeggen, wakker schudden en Rammstein vol uit de luidsprekers van mijn laptop waren niet genoeg om Mr. Money wakker te krijgen. Heel hard boven z'n hoofd schreeuwen daarentegen werkte wel. Na een heerlijk ontbijt vertrokken we om met de metro ons hele hebben en houden naar het Shanghai City Central International Youth Hostel te begeven. Daar aangekomen was het snel naar de kamers. Twee verdiepingen per kamer ziet er natuurlijk heel gaaf uit en dan buut je natuurlijk meteen de bovenste verdieping. Dat wordt natuurlijk extra leuk als je ziet dat je samen in een twee-persoons bed mag slapen. Na het deponeren van de spullen in de kamers stond om half 12 de bus klaar om ons naar Zhouzhuang te brengen. Helaas konden Eric en Xiaoyeng ons niet vergezellen, Eric heeft een ochtend in het ziekenhuis doorgebracht maar kon ons gelukkig tegen het einde vergezellen en bleek verder in orde. De rit bracht ons door het platteland rondom Shanghai inclusief rijstvelden en we kwamen aan bij een oester/parel-kwekerij. We liepen richting het stadje en werden ontvangen met trommels en een hele show. Het was even zoeken waar en wat we precies gingen bezoeken, maar we hebben het gevonden. Zhouzhuang is een touristisch plaatsje waar de straten vervangen zijn door grachten. Sommige mensen hebben hier boottochtjes genomen en zijn zo van de ene kant naar de andere gevaren. Het bleek ook mogelijk om, na betaling van een paar pingels, de bestuurder van de boot te laten zingen. Mijn avontuur begon in een papier/kartonrestaurant met bijbehorend winkeltje. Na een lunch van patat met ijs aan een tafeltje naast de toren van Pisa en de Eifeltoren heb ik de rest van de dag besteed aan het rondstruinen in de winkeltjes en afdingen op de prijzen van prullaria. Na Zhouzhuang zijn we naar een noodle-juggling restaurant geweest alwaar we een hot-pot (fondue) maaltijd nuttigden. Aan mijn tafel hebben we onder andere varkens hersenen besteld. Ik vond zelf de smaak niet zo geweldig en de structuur had iets weg van jelly, maar toch ook weer niet. In ieder geval weer een voedselbingopunt voor de meeste mensen. Het echte noodle-jugglen werd gedaan als je noodles bestelde. Dit was een indrukwekkende show die nog het meeste wegheeft van ritmische gymnastiek. De noodle begon als kort dik sliertje en werd door het rondslingeren ongeveer een meter of 2. Na het doormidden scheuren werd deze in de hot-pot gedaan waarna het opeten niet lang op zich liet wachten. Het toilet dient ook even benoemd te worden. Behalve het vasthouden zelf hoefde je niets zelf te doen, de kraan werd open en dicht gedraaid, het zeeppompje werd voor je ingedrukt, handdoek werd aangereikt en zelfs de deur opengehouden. Goede service! Het eten duurde langer dan gedacht en we werden al gebeld door de Vue Bar waar we bleven. Het eten werd snel afgerond en we gingen snel taxi's regelen om naar 't hotel te gaan. We moesten snel omkleden en met behulp van Xiaoying werden de taxis geïnstrueerd waar ze ons af moeten zetten. We waren met mijn taxi als eerste aangekomen en de lift naar boven benam mij de adem al. Een prachtig uitzicht verbeterde zich elke seconde terwijl de lift in een 33 seconde naar boven racete. Daar werden wij verwelkomd en ons het terras met jacuzzi gewezen waar wij ons de rest van de avond zouden mogen vermaken. Beetje bij beetje druppelden steeds meer mensen binnen. Eén taxichauffeur had een groepje elders afgezet, maar na een paar belletjes konden zij zich ook bij ons voegen om deze prachtige avond te beginnen met een assortement van 3 verschillende witte wijnen. Al snel zat de jacuzzi vol met EL-ers en waren er verschillende omstanders die een foto moesten maken van onze groep. We werden nog even tijdelijk vergezeld door een groep met dames die een bachelor feestje gaven, maar zelfs dat dreef de geharde engineers er niet toe om de jacuzzi te verlaten. Het uitzicht is niet te beschrijven in woorden en zelfs op de foto's zijn maar een schamele reproductie van hoe wij het zagen. Er stond een straffe wind, maar de lucht was helder en de lichten van Shanghai stonden volop aan. Met het prachtige uitzicht, allemaal complimentjes over hoe het geregeld was en achtereenvolgens een wijntje, biertje, 2 whiskeys en verschillende snacks is er voor mij nog maar 1 woord om deze avond te beschrijven: Legendarisch. Joris Mosheuvel |